Melys
Het was al een tijdje terug dat ik een concert buiten Arnhem bezocht. Gisteravond was het eindelijk weer zo ver. Ik toog naar Merleyn in Nijmegen om daar naar Melys te gaan kijken. Merleyn is een erg leuke zaal, maar waarom concerten op woensdag altijd zo laat moeten beginnen begrijp ik niet. Een handvol mensen namen het gelukkig voor lief. Eigenlijk kende ik het bandje nauwelijks, maar ik krijg ook wel eens adviezen waar ik soms naar luister. Melys maakt popliedjes die soms lief zijn, maar in de uitvoering best stevig zijn. Twee man op gitaar kunnen best veel herrie maken. Vreemd echter dat er een soort van geluidsband lijkt mee te lopen. Ook de teksten voor mevrouw de zangers op de grond maken een wat vreemde indruk. Vooral als ze de volgende opzoekt als het nummer nog niet is afgelopen. Ik moest er even inkomen, langzaam aan werd het leuker. Net toen het kwartje leek te vallen was het voorbij. Het optreden duurde zo’n 40 minuten. Iedereen bleef in verbazing en stilte achter. Er kwam niets meer. Ik kan nu dus zeggen dat ik Melys heb gezien, maar het begrepen hebben is weer heel wat anders.