Eddy's Treasures, Part I

De eerste cd die ik zou krijgen van de Subcirkel kan natuurlijk rekenen op hoge verwachtingen. Nieuwe bandjes ontdekken en jezelf helemaal verdiepen in iemand anders z'n smaak leek me erg leuk. Helaas kwamen er nog wel wat kleine probleemjes te kijken bij de cd van Eddy. De eerste cd kwam maar niet aan, dus stuurde hij nog een backup. Toen ik die na een halve week nog niet had ontvangen bleek dat er een klein probleempje was geweest: de cd's waren niet op nummer 46, maar op nummer 48 terecht gekomen, bij de buren, die net een half jaar wegwaren. Goed, na een ruitje te hebben ingetikt en de cd's opgehaald (nee, we hadden nog een reservesleutel :-) kon ik dan eindelijk gaan luisteren.

Helaas, wat ik hoorde op de cd liet me niet echt positief achter, want het was juist de muziek die ik eigenlijk nooit leuk gevonden heb. Wat vroeger symfonische rock heette, en nu wat meer metal-invloeden heeft. Met veel theatrale gitaren en synthesizers, eigenlijk precies de muziek die mij totaal niet beroert. Erg jammer, maar smaken verschillen nu eenmaal. Ik kan me (enigzins) voorstellen wat mensen hier leuk aan vinden, maar ik vind het zelf gewoon helemaal niks. Muziek zoals van Threshold, Nightwish, Saviour Machine en The Gathering, met van die hoge vrouwenstemmen, die overdreven mannelijke zang en veel theatraal gedoe erom heen, het heeft me nooit wat gedaan en ik vind het gewoon niet mooi. Bijvoorbeeld die synthesizerarpeggio in het nummer van Threshold ('Turn on Tune In'), daar gaan m'n haren gewoon recht van overeindstaan. Vreselijk!

OK, er stond niet alleen maar symforock op, maar ook muziek zoals de countryachtige-muziek van Nadieh. Toch had dat ook bepaalde theatrale aspecten, 'aankleding' om het zo maar te zeggen, wat mij niet aantrekt. Ik denk dat dát wel het grootste verschil van smaak is, ik heb liever muziek die minder hoogdravend en protserig is, wat minder 'geproduceerd' om het zo maar te zeggen. De enige nummers die ik aardig vond waren die van Tool en Lawn. Die waren wat minder 'geproduceerd', vooral het nummer van Lawn klonk wel lekker rauw.

Het is jammer, maar de cd van Eddy was een teleurstelling. Maar goed, gelukkig heeft iedereen een eigen smaak, en als iedereen elkaars smaak leuk zou vinden zou het ook wel erg saai worden :)