subcirkel IV    
 

Husky's "Melancholie"

De titel doet veel beloven.... en die belofte wordt deels ook nagekomen.

Helaas geen tracklisting bij de compilatie en dus moet ik zelf proberen te verzinnen wie wat is. En hoewel heel veel muziek me bekend in de oren klinkt val ik toch door de mand bij het herkennen van de verschillende artiesten.

Het begint met een uitermate mooi en rustig nummer. Het gaat niet door merg en been, maar kippenvel krijg er wel van. En dat kippenvel gaat nog niet weg bij het tweede nummer. Het tempo gaat echter wel iets omhoog, jammer alleen dat het nummer tegen het einde wat rommeligger wordt. ook nummer drie is doordrenkt met 'melancholie'. Dit nummer had alleen wel wat langer mogen duren. En dat ene strijkertje op de achtergrond, had ook meer mogen zijn. De eerste drie nummers hebben we gehad en de toon is duidelijk gezet.
 
Nummer vier brengt me aan het twijfelen. Op zich een heel mooi nummer, maar na de eerste drie valt het wat tegen. Iets te eentonig. Het volgende nummer brengt me weer op het juiste spoor. Vooral de stem van de zanger doet het 'em. En dan is het schrikken. Ik zie de zanger al helemaal zitten met zijn gitaar bij het kampvuur. Gezellig hoor. Maar niet mijn soort gezelligheid. En wil diegene met die zingende zaag op de achtergrond effe oprotten. Goed volgende nummer dan maar.

Bij nummer zeven wordt het me allemaal te vrolijk. En de zanger kan het dan wel roepen, maar voor mij is dit helaas geen melancholie. Het had ook een stuk korter mogen zijn dan de vijfenhalve minuut die het duurt. Nummer acht kan me wel de volle vijf minuten boeien. Na een lang instrumentaal begin wordt de 'stilte' doorbroken door een fragiel vrouwenstemmetje. Echt een nummer om op te zetten, als in de verte het onweer komt opzetten. Ben benieuwd wie het is/zijn.
Nummer negen is gelukkig geen onweer, maar wel een heel bekend geluid. En dat geluid kan me gelukkig ook niet snel vervelen.

Het volgende nummer is een nog veel bekender geluid. 'What's the sound of one hand clapping?'. Nou, van mij zul je het niet horen, want voor hem krijg ik nog niet één hand op elkaar... Vreselijke stem van de man. Volgende dan maar. Eeeeeh. Akelig slecht. Snel naar nummer 12. Klinkt dan weer een stuk beter. Als het is wat ik denk, dan moet ik het maar weer eens uit de Benno beuken halen en in de auto leggen. Heerlijk.

Nummer dertien: moet ik lang over nadenken of ik dit wel of niet leuk vind. De lijn van het nummer vind ik zeker de moeite waard. Maar helaas heeft er iemand tevlee met z'n handen aan de knopjes gezeten, waardoor alles een beetje overstemd wordt door alle 'toetertjes en belletjes'. Het volgende nummers is een accoustisch nummer. Persoonlijke gaat mijn voorkeur bij accoustische nummers meer uit naar hele rustige nummers. Dit nummer is me net een tikje te gewoon.

Nummer vijftien is toch niet wie ik denk dat het is? Gatsie. Niet aan mij besteed. Nummer zestien op het ceedeetje klinkt als een engelstalige uitvoering van Spinvis. En nou vind ik Spinvis toch een berg irritant. Hopelijk zijn de laatste twee nummers weer een stuk beter. Het op een na laatste nummer klinkt alsof er iemand op een neusfluitje bezig is. Maar ondanks (of dankzij) dat vind ik het wel een heel aardig nummer. Dit vind ik dus wel heel melancholisch klinken. Benieuwd wie of wat het is. De compilatie eindigd helaas niet in een hoogtepunt, maar gaat uit als een nachtkaars. Te weinig bijzonder om te blijven hangen.

Conclusie: als geheel best te pruimen, maar helaas zijn lang niet alle nummers blijvertjes. Ik ben ze weer vergeten als ze zijn afgelopen. Maar ben toch benieuwd naar de tracklist.