gé weblog

Het is natuurlijk leuk te horen dat mensen dit log lezen. Zo had ik gisteravond een onverwachte ‘meet and greet’ met twee mannelijke (30 -plus) fans. Eentje hiervan heeft zelf een weblog genaamd Vonx. Nu was het de afgelopen dagen dat ik (niet geheel toevallig) meer webloggers zag, zoals Brigther Hell en Dubbelmono. Dit zijn ook heren, ook dertig plus en (inclusief mijzelf) ook niet de knapsten. Waar doen al die leuke knappe vrouwlijke tieners met hun vrije tijd? Of zou ik, zoals besloten besproken met Brighter Hell, in een verlate pubertijd zijn aanbeland?

James Brown voegt er nu definitief een 11e gebod aan toe, namelijk ‘Gij zult uw vrouw slaan.’

Je kunt je afvragen wie er hier de grootste Muppet is.

Er komt een dvd uit van een reünieconcert van Iggy and the Stooges met als titel: “Live in Detroit.” Dit kan alleen maar tegenvallen. Ik hou het voorlopig even bij een oudje die ik deze week 2e hands kocht genaamd: “Fun House.” Yeah!

Coldplay zou een jaar rust nemen. Ze zouden echter wel aan een nieuw album werken. Deze zou echter pas in 2005 uitkomen, aldus VH1. Zo worden wij natuurlijk geen vrienden.

Vinyl files (3):

Thirteen minus five – Vinyl Stickons

Cassette files (21):

Rough Trade Special: Cockney Sound Just Now (Volume 3)

Barbie files (10):

Dolly Parton Barbie

Een tweede avond Unsigned in Tivoli de Helling te Utrecht bracht weer vier bands.
Mullhouse: Klonkt wel aardig, maar niet bijzonder. Sleutelen nog aan het materiaal zou ik zeggen;
Woost: Op basis van een nummer dat ik van ze ken had ik hier wel wat van verwacht. Dat viel een beetje tegen. Best aardig hoor, maar iets teveel gekunsteld naar mijn bescheiden mening;
The Chronicle Kings: Een gekloonde Kane, wat een vreselijke k*t -band;
GEM: Eindelijk zag ik ze dan. Het lijkt inderdaad op The Strokes, maar het knalt wel. Niet over zeuren dus, maar gewoon van genieten. Koel bandje!

De eerste avond Unsigned in Tivoli de Helling te Utrecht leverde het volgende op:
Moss: Een kruisbestuiving tussen Muse, Coldplay en Radiohead. Leuk om naar te kijken, hun nummers zitten goed in elkaar. Bijster origineel is het echter niet;
Voicst (zie foto): Wordt beschreven als ADHD -rock. Was naar mijn mening minder heftig dan de vorige keer (Lowlands) dat ik ze zag. Ze deden hun ding echter wel. Leuke band;
Eleven: Zweeft nog in haar muzikale keuze. Won de Grote Prijs van Nederland, maar blijven hopelijk nog even aan hun nummers sleutelen. Vooral de nummers halverwege het concert waren teveel op safe;
zZz: Wat een drummer (en zanger) en een orgel niet voort kan brengen. Wist mij bij eerdere concerten meer te overtuigen. Een wat grotere zaal bespelen is toch moeilijker. Er zat echter een goede opbouw in de set, zodat ik tevreden naar huis kon gaan.

Wordt vervolgd met Unsigned deel 2.