Silent Minority Uproar verslag
Saturday, May 29th, 2004Vanmorgen werd ik brak wakker. Dit heb ik meestal als het te laat wordt, de vermoeidheid groot is, en daardoor te diep slaap. Met een lichte hoofdpijn lag ik na te denken wat ik op dit log zo zetten over de Silent Minority Uproar in Kultuurhuis Bosch. Op het podium stonden Lawn, Vladimir en Propeller. Eigenlijk is het vreemd dat iemand die betrokken is bij de programmering zijn “eigen” bands gaat recenseren, maar toch kan ik het weer niet laten. Na afloop zie T-tusz (foto) van Lawn tegen mij dat hij het naar de zin had gehad en dat de opbouw van de avond mooi was. Hier ben ik het totaal mee eens. Lawn’s geluid klonk intenser dan eerder dit jaar in Atak Enschede. Misschien kwam het doordat de materiaalpech achterwege bleef, maar ik denk vooral door de band zelf. Ik hoop voor ze dat hun nieuwe single “Fix” een succes gaat worden. Voor Lawn speelde het Apeldoornse Vladimir. Een van de mensen van Bosch, waar ik het niet van verwachtte, verzuchtte: “Wat kunnen die jonge gastjes spelen.” Daar kan ik me geheel bij aansluiten. De uitgesponnen lijnen in hun nummers zijn geweldig verweven. Indrukwekkend. Dat de band wordt vergeleken met Coldplay is niet vreemd, maar het werk van Vladimir is wat minder toegankelijk. De band bestaat al vijf jaar, en is uitgegroeid tot een topband waar Nederland trots op mag zijn. De eerste e.p. is net uit, volgend jaar komt er waarschijnlijk een debuutalbum. De moeilijke opening kwam van Propeller. De aankondiging begon met zoiets als: “Wij zijn Propeller uit Groningen, en …. wij, wat is er eigenlijk te zeggen?” De aankondigingen tussendoor moesten beperkt blijven was er ingefluisterd. Dat gebeurde, een goed strak optreden, iets te lange pauze’s tussendoor en een abrupt einde typeerden het optreden. Eind van het jaar komt er mogelijk een debuutalbum uit. Het was wat mij betreft een geslaagde avond, en de dufheid van vanmorgen waard.
(foto gejat van: Vera, wazige foto’s maar wel van de avond zelf op Dubbel Mono)