The Jacket draait bij mijn weten nog niet in Nederland, maar gezien de trailer lijkt deze me best spannend. De film levert in ieder geval een prachtig lied op met de titel Quiet Inside. Hij wordt gezongen door Andy Tubman en gespeeld door Keith Gattis die je zou kunnen kennen van de band The Jane Doe’s. Hier staat in ieder geval de mp3.
(via)
Quallofill – Votre Enfant
Eigenlijk hou ik mijn hart vast bij een demo of een in eigen beheer uitgebrachte plaat. (lees verder)
Pilot Scott Tracy – Any City
Jemig, ik heb spierpijn van het dansen en springen. (lees verder)
Jack Logan – Nature’s Assembly Line
Gisteravond zat ik aan de bar wat biertjes achterover te slaan. (lees verder)
En de cd zei: “Krak.”
Jim Morrison in 1964. Klik.
Coldplay komt 7 juli in Arnhem. Je zou ze uiteraard in Kultuurhuis Bosch verwachten, maar ze wijken uit naar een ander zaaltje: het Gelredome. Iets wat ik overigens niet begrijp. Meer weten dan check graz.nl.
Het schijnt tegenwoordig een ramp te zijn om te moeten werken. Mensen hebben de gehele week last van een vreemd gevoel van onbehagen, dat verschrikkelijke ‘maandagmorgengevoel’. U kent het wel. Maar gelukkig is er hoop! Joep Schrijvers, ondermeer bekend van de bestseller ‘Hoe word ik een rat’ heeft nu een antwoord op uw onbehagen: het boek Het Maandagmorgengevoel. Een ‘troostboek’ voor werkenden.
Aldus Joep Schrijvers. In plaats van dat mensen die hun werk niet leuk vinden eens gaan nadenken over waar dat aan ligt moeten ze boeken lezen die hun troost kunnen bieden voor de ‘onvermijdelijke versuffing’ die bij hun optreed.
Waarom schrijft iemand zo’n boek? Het is een managementboek, dat verklaart een hoop. Managementboeken worden geschreven bij honderden, want iedereen schijnt ze te willen lezen. Helaas belanden dergelijke boeken al heel weer erg snel in de papierbak, danwel ergens anders.
Om maar eens een van mijn favoriete auteurs, Douglas Coupland, te citeren: als je het systeem echt wil ondermijnen moet je geen drugs nemen (of managementboeken lezen -red.), maar je baan opzeggen.
In de wijk Lunetten in Utrecht, waar ik woon, zijn twee supermarkten: een Albert Heijn en een C1000. De vraag is altijd naar welke ik ga, omdat ze beide een aantal voordelen en nadelen hebben ten opzichte van elkaar. Daarom heb ik een vergelijking gemaakt tussen de twee:
In de wijk Lunetten in Utrecht, waar ik woon, zijn twee supermarkten: een Albert Heijn en een C1000. De vraag is altijd naar welke ik ga, omdat ze beide een aantal voordelen en nadelen hebben ten opzichte van elkaar. Daarom heb ik een vergelijking gemaakt tussen de twee:
| Albert Heijn | C1000 |
| Dichtbij | Twintig meter verder lopen |
| Vaak chagrijnige kassameisjes | Aardige kassameisjes |
| Paprika’s zijn erg duur | Paprika’s zijn iets minder duur |
| Paprika’s vaak beter van kwaliteit | Paprika’s vaak slechter van kwaliteit |
| Veel keuze in halve broden, ook na zeven uur | Vaak weinig keuze in halve broden, alleen suikerbrood en andere bizarre variaties |
| Heerlijke chocolademelk van de Euroshopper | Chocolademelk niet bijzonder |
| Duidelijke indeling van de winkel | Sinds de herindeling twee maanden geleden is alles onvindbaar |
| Slechts drie variaties van de Dr.Oetker-diepvriespizza | Minstens zes variaties van de Dr.Oetker-diepvriespizza op voorraad |
| Over het algemeen wat duurder | Over het algemeen wat goedkoper |
| Meer vreemde advertenties op het prikbord | Weinig vreemde advertenties op het prikbord |
Graves – Yes Yes Okay Okay
Eigenlijk rijd ik nog heel weinig in mijn ouwe trouwe Mitsubishi Lancer. (lees verder)
V.A – Leitwerk der modernen Idiomatik
Ik verdom het. (lees verder)
Boy In Static – Newborn
Het boetekleed trek ik meteen maar aan. (lees verder)
Big Low – No Tears In Paradise
Als kind ging ik vaak uit logeren bij mijn neef. (lees verder)
Ik had op een enkele uitzondering na nog gehoord van The Beatniks, Dragonfly, Group Reza, Group $o-All, The Hamlets, Jenny and the Rascals, Kick, Nicky and the Shouts, N.V. Groep 65, Peter and the Blizzards, The Rocking Jesters, Slefkick, Shameless, The Skope, The Softs, The sound of Imker, The Subterraneans, The Thunder, De Torero’s, en The Zipps. Ik ben dan ook te jong om bewust de Nederbeat meegemaakt te hebben. Het is dan ook erg vermakelijk en soms ook wel treurig om te lezen over deze bandjes die meeliften op successen van grotere namen als The Golder Earrings en The Motions of buitenlandse voorbeelden als The Kinks en The Beatles. Frank Dam schreef hierover stukjes in het NRC. Deze werden in 200 gebundeld in het boekje Nederbeat, de glorietijd van de Nederpop. Ik kocht het voor weinig in de ramsj. Koop het als je het daar zien liggen meenemen. Het is een boek dat iedere Nederlandse muziekliefhebber gelezen moet hebben. Een leuke link over Nederbeat staat hier.