gé weblog

Even wat spam voor een leuke avond in Arnhem.

Heey Ewie, waar ben je? We lezen zo weinig van je. Sorry, sorry, ik ben nogal druk. Ik wil dit, ik wil dat, en dan komt er van posten niets meer. Uiteraard schrijf ik nog voor Fileunder, maar de opperdespoot haalt vooral stukjes uit een voorraad die ik opgebouwd heb aldaar. Ik ben druk met werk en alles wat erom heen zit. Etentjes, nieuwjaarsborrels en nakijkwerk, je moet niet denken dat alles leuk is in onderwijsland. En dan zijn er nog concerten. Maxon Blewitt die wat misplaatst stond in het Arnhemse Willemeen in het voorprogramma van The Sheer. De laatste heb ik niet uitgezeten, maar was verbaasd over het jonge publiek dat deze band trekt. Wat heb ik gemist? Leuker is dan onbekende bandjes te gaan kijken in Kultuurhuis Bosch. Al was The Analog Project niet helemaal mijn ding. Een cover van Sunshine of my love was anno 2005 echter wel leuk. En dan was er zondag het benefiet in Musis Sacrum waar ik de middag en avond doorbracht om er een stuk over voor 3 voor 12 Arnhem-Nijmegen te gaan schrijven. Deze tekst is net in proefversie het internet aan het overvliegen. Even geduld dus nog a.u.b.. Ik vergeet echter nog dat ik nog even een nieuw bandje naar Arnhem moest halen ter vervanging van Eelman. Vrijdag a.s. staat Norma Jean op het podium met in het voorprogramma het Nijmeegse/Arnhemse High Time Amplifier. Dit zal overigens de eerste Shaking Heaven zijn. Ondanks dat hier nog weinig ruchtbaarheid aan gegeven is. Ja, mijn avonden hebben nu een naam en er is ook een Shaking -website. Die is er nu nog in een erg afgeslankte vorm met alleen een aanmeldingsmogelijkheid voor de nieuwsbrief, maar er komt meer. En nee, niet nieuwsgierig doen. Een ding kan ik je wel verklappen, waar een Shaking Heaven is daar is ook een Shaking … Je had het vast al geraden. Eens kijken of je weet welke band een nummer had waar dit aan ontleend is.

The Love Substitutes – Meet the love substitutes while the house is on fire
Het huis brandt. Op het podium staat een orkestje met Rudy Trouvé, Craig Ward en Mauro Pawlowski. Ze noemen zich The Love Substitutes en hebben een onderlinge connectie. (lees verder)

VA – Music That Matters
Er is leven mogelijk zonder internet en stapels cd’s. Ik heb het gedurende de kerstdagen zelf meegemaakt. (lees verder)

Arnhem gaat zondag voor Azie met o.a. Ilse Delange, Zingende Fresia’s, Enge Buren, Erik Mesie, Hank The Knife & The Jets, Out of Many, Ravage, Volle Maan, C/4, Elstar, Fedchenka, Otto Orgel en JAG.

De zaterdag ervoor gaat Doetinchem in Amphion al van start met o.a. Andre Manuel, Boh Foi Toch en Ernst Daniel Schmidt. Zondagavond is er dan nog in Wehl nabij Doetinchem een Clash of the coverbands.

Je kunt natuurlijk ook nog altijd op giro 555 blijven storten.

De gewone werk -en schoolweek is weer begonnen. Mensen gaan weer ‘s ochtends vroeg op pad om met de auto, bus of trein naar werk of school te gaan. Dat is natuurlijk lang niet altijd even leuk, zeker als je naar het station toe moet fietsen en je fiets een beetje brak is (zoals bij mij).

Dit humeur sloeg bij mij echter vanochtend om in blinde woede omdat men had besloten om bij de ingang van Hoog Catharijne een draaiorgel neer te zetten. U weet wel: zo’n ‘authentiek’ ding in een soort van kitsch-achtige barokstijl waar allemaal walgelijke interpreties van bekende melodietjes en volksliederen uit klinken. Niet zo prettig om dat te horen als je net uit bed komt. Bovendien was dit nog een graadje erger dan die dingen die je meestal hoort omdat de eigenaar had besloten om van de ouderwetse riedeltjes over te stappen op top-40 hits. Waardoor je dus probeert de trap op te klimmen terwijl een paar centimeter van je oren Dragostea Din Tei van O-Zone wordt afgespeeld terwijl twee mannen met goudkleurige melkbusjes voor je neus heen en weer staan te schudden op de maat van de muziek, omdat ze het ook nog volkomen normaal vinden dat je hun bétaalt voor het verpesten van je humeur.

De volgende keer doe ik eerst oordoppen in voordat ik naar school ga.

Ik zag in Joost Eerdmans de verpersoonlijking van nieuw rechts. Hij krijgt echter linkse trekken. Ik krijg bijna sympathie voor hem nu hij heeft gezegd dat Ayaan Hirsi Ali en Geert Wilders niet alle moslims over een kam moesten scheren. Ik heb eerst nog even goed gelezen of ik dat wel goed las. Eerdmans die plots dit soort opmerkingen maakt. Veel gekker moet het niet worden. Hij wilde wel met Wilders een nieuwe partij beginnen. Wilders ziet dit laatste ook wel zitten, maar wil zijn toon niet matigen. Kijk, dat verwacht ik van een rechtse politicus. Die partij wordt vast een gezellige boel. En dan hebben we nog Nawijn. Ik dacht dat hij, ondanks al zijn uitspraken nog enige fatsoen had. Hij gaat echter spreken op een congres van Vlaams Belang (voorheen Vlaams Blok). Dat heeft een Haagse politicus volgens mij nog niet gedaan. Hem zie ik ook wel aansluiten bij de nieuwe partij. En dan hebben we nog Hirshi Ali. Zij ligt steeds minder goed in de eigen VVD en zal ook wel naar de nieuwe partij overstappen. Deze zal dan Nederlands Belang gaan heten of iets dergelijks. Eerdmans vertegenwoordigt dan de linkervleugel. Dit kon wel eens een vreemd jaar worden.

Onder de muziekliefhebbers was de film High Fidelity een hit. Deze was gebaseerd op het gelijknamige boek van Nick Hornby. Het ging echter allemaal langs mij heen.

Afgelopen zomer was er een ommekeer inzake de schrijver. Ik nam de pocket Een jongen van hem mee op sleeptouw door Noorwegen. Elke avond voor het slapen gaan las ik een hoofdstuk. Met een glimlach viel ik dan in slaap en stond eigenlijk te popelen hoe het boek verder zou gaan. Overdag moest er echter gefietst worden en een boek lezen in een duistere tent met zaklamp is ook niet alles.

En toen was het kerstvakantie 2004. Ik moest maar weer eens een boek gaan lezen. Ik kocht een ander boek van Nick genaamd Hoe ben je een goed mens? Dit was weer erg geslaagd. Ik werd niet gehinderd door gefiets of andere rare dingen die een mens zoal wil doen. En nu is het boek uit. Ik sta te popelen om weer een boek van hem te lezen. Er zijn er gelukkig nog een paar over. Ze staan alleen niet op mijn boekenplank.

Duran Duran – Astronaut
Stuiter, stuiter, de leukste herinnering uit de jaren ’80 aan Duran Duran is mijn speciale versie van Reflex. Op een feestje schoot de arm uit mijn handen en stuiterde de naald over de plaat, the Re-re-re-re-flex. (lees verder)

Airbus – Today Is Noiseless (EP)
Het is bijna tijd voor mijn leerlingen om naar huis te gaan. Er vliegt een vliegtuigje door de klas en (lees verder)