gé weblog

Ik weet eigenlijk nog steeds niet wat ikzelf gedaan heb. Ik kon plots niets meer met internet. Ik was al aan het mopperen op de provider. Nu blijkt de Firewall de oorzaak te zijn. Toch wel suf als de helpdesk dit opspoort.

Het is een mooi gebouw, de UNA-electriciteits centrale aan de Atoomweg in Utrecht. Voor veel treinreizigers (waaronder ikzelf) die richting Den Haag moeten is het elke dag weer leuk om het markante ‘de stijl’-achtige gebouw met de grote toren en het prachtige trappenhuis te zien.

Maar helaas, helaas: eigenaar NUON heeft besloten dat het gebouw gesloopt moet worden. Ongetwijfeld om een nieuwe, lelijke centrale neer te zetten. Of hoogwaardige appartementen. Of een McDonalds. Of iets anders waarvoor dit prachtige gebouw gesloopt moet worden. De gemeente Utrecht heeft er gelukkig voor gezorgd dat de toren en een deel van het gebouw blijft staan, maar een gedeelte zal toch gesloopt worden volgens het bovenstaande artikel uit de Volkskrant (als je het helemaal wilt lezen klik hier).

Daarom: actie! Op de website van de NUON is een klachtenformulier te vinden. Maak er dus gebruik van. Red de UNA-centrale!

Gitarist Robert Quine is dood. Waarschijnlijk zelfmoord. Mocht je hem niet kennen check dan even het indrukwekkende lijstje met albums waarop hij meespeelde.

(via Maurice)

“Sprinkle and friends” beleefde gisteren haar debuut op de Nationale Popquiz. Deze leuke quiz resulteerde in een gedeelde 33e plaats van de 44 deelnemende teams. Dat betekent een jaar heel hard oefenen.

(foto door Dubbel Mono)

Deze maand diverse leuke concerten in de regio Arnhem – Nijmegen:

9 juni – LPG – Merleyn Nijmegen
11 juni – Telefunk & Zea – Kultuurhuis Bosch Arnhem
12 juni – zZz & Gem – Gigant Apeldoorn
16 juni – Zomotta & Popastronaut – Merleyn Nijmegen
18 juni – Gone Bald (foto) & Vehicle – Kultuurhuis Bosch Arnhem
23 juni – Spider Rico – Merleyn Nijmegen
25 juni – Seedling & Norma Jean – Kultuurhuis Bosch Arnhem
29 juni – The Bees – Doornroosje Nijmegen
30 juni – Blues Brother Castro & Pfaff & Norma Jean – Merleyn Nijmegen

Je hele leven bestaat uit het maken van keuze’s. Soms neem je de juiste, soms de verkeerde beslissing. Tegenwoordig maak ik elke dag in de middag een autorit van Nijmegen naar Arnhem. Ik probeer de spits te vermijden, maar dat lukt niet altijd. Vandaag reed ik om 17.00 uur weg. Het was te doen tot er een aankondiging boven de weg verscheen van een file van 3 km. Gelukkig kon ik rechtsaf, mijn keuze. De blijdschap duurde niet lang. Het verkeer stond op de afrit stil. Al sukkelend hobbelde het verder. Er reed een ambulance en een brandweerwagen voorbij. Dat beloofde weinig goeds. Bij de eerste afslag besloot ik eraf te gaan. Verkeerde keuze, want het was er toch wel erg druk. Nadat ik op de viaduct zat kon ik zien dat ik bijna voorbij het ongeluk was geweest. Ik reed verder. De verkeerslichten zaten tegen. Bij de spoorwegovergang kwamen drie treinen voorbij. Het schoot allemaal niet op. Om 18.45 uur was ik eindelijk thuis, helemaal op.

Vorige week zijn er binnen vijf dagen twee fietsen van mij gejat. Twee! Een in Utrecht, voor het Station, en een in Nijmegen bij Filmhuis LUX. Ik was zo ontzettend boos en verdrietig dat ik voor twintig euro een oude Batavus heb gekocht, ‘m heb in rood en geel heb geverfd en er met koeien van letters ‘niet stelen! fiets van hay! camerabewaking!’ op heb gezet. Als u een dergelijk voertuig door Utrecht ziet rijden weet u nu waarom.

“Free your mind” was het motto dit weekend op het muziekfestival Feest aan de Rijn in Arnhem. Sommigen namen dit letterlijk en gingen verdovende middelen verkopen, waarna ze gearresteerd werden. Dat vind ik dan weer flauw. Noem het dan anders.

Door de storing op dit weblog heb ik mijn verhaal over de film: The day after tomorrow nog niet kwijt gekund. Het is door de prachtige beelden een indrukwekkend schouwspel in de strijd om te overleven. Door een plotselinge versnelde klimaatsverandering dreigt de wereld namelijk te onder te gaan. Er loopt een wat dun fantasievol verhaal doorheen, maar het gegeven is interessant. Wat kan er wel niet gebeuren als we zo doorgaan met ons milieu? Ik heb nog geen drastische maatregelen genomen, maar het maakt in ieder geval dat ik nu heel anders naar het weer kijk. Gistermorgen was er plots een stralend zonnetje. Ik sta niet meer te juichen, ik weet wel beter. Voor je het weet is het einde nabij.

Ik ben trots op mijn witte Mitsubishi Galant Lancer met kofferbak (en deuk) uit 1992. Vandaag heeft deze toch maar even op de autobaan een Ferrari ingehaald!