The Embrooks – Yellow Glass Perceptions
Ik schrik wakker. Er valt een envelop door de brievenbus op de grond. Het gebeurt niet vaak, maar ik ben zowaar op de bank in slaap gevallen. Ik heb vreemd gedroomd. Ik stond namelijk op een podium ergens in Londen. Mijn band The Embrooks was de opening van de avond. (lees verder)
Stel je voor: je bent 26 en hebt meegedaan met Idols, dat programma op de Nederlandse televisie dat claimde jou beroemd te maken. Een ster zou je worden, een hitmachine! Je wint niet, maar je hebt wel meegedaan, dat moet toch genoeg zijn om uiteindelijk een glansrijke carrière op te bouwen? Je zal op de tweede dag van 2005 toch wel in Carré, Paradiso of toch tenminste een schouwburg ergens in de regio staan?
Helaas niet voor iedereen. Ron van Idols staat op 2 januari in ‘Wijkcentrum de Daalsehof’ in Nijmegen. Voor waarschijnlijk een publiek van rond de 100, voornamelijk bejaarde, mensen zijn hits te spelen. Het is een benefietmiddag, voor de slachtoffers in Azië, maar het is toch raar om op een gestencild A5-je wat in de brievenbus valt te lezen dat tussen tien en vijf het wijkcentrum bol staat van de activiteiten zoals ‘optredens van Popkoren’, ‘Clowns’, ‘Poppenkasttheater’ en natuurlijk Ron, van Idols! Oh ja, ook ‘Gordon de Kiefte’ komt nog een liedje zingen. Zal vast gezellig worden, want je kan natuurlijk ook ‘overheerlijke oliebollen eten’ en je maakt ‘kans op mooie prijzen bij het rad van fortuin’!
Het doet me een beetje denken aan die beroemde scène uit de cultfilm Spinal Tap waarin de bandleden (vier oude hardrockers in leren broeken met lange haren) aankomen in een soort van veredeld pretpark waar ze (in de nadagen van hun carrière) gaan optreden. Bij de arena waar ze mogen optreden hangt een groot bord: ‘Vanavond: Poppentheater en Spinal Tap!’, waarna de bandmanager (het liefje van de leadzanger) kwaad uitroept: ‘En ik had ze nog zó gezegd: eerst Spinal Tap en dan pas het poppentheater!’.
Overigens stond die andere Idol, Maud, de dag ervoor op het Keizer Karelplein in dezelfde stad voor 15.000 mensen te zingen. Misschien wel geruststellend voor haar om te weten dat, zelfs als je carrière in het slop raakt, er altijd nog genoeg wijkcentra zijn in de wereld.
Het jaar zit er bijna op. Het was een raar jaar met voor mij hoogtepunten, maar ook met dieptepunten en teleurstellingen. Ik drink nu koffie met slagroom. Een jaar moet je immers goed afsluiten. Ik gun mezelf dit. Ik zal weer op zoek gaan naar het slagroom van het leven. Op zoek naar nieuwe wegen, en misschien oude verlaten om voor de nieuwe te kunnen gaan. Voornemens heb ik niet, maar wel nieuwe ideeen. Ik lijk wat dat betreft Wickie wel. Stilzitten zit niet in mijn aard. Je zult me dus wel weer ergens tegenkomen. Ik wens jullie allemaal een goed en gezond 2005 met veel slagroom!
In tegenstelling tot Matthijs een week geleden ben ik wel zo’n ouderwetse Neanderthaler die voetbal kijken eigenlijk best een prettige bezigheid vind. En nu de rechten bij John de Mol liggen moet Studio Sport dus met iets anders komen. Gisteren kregen we daar al een voorproefje van: 15 minuten korfbal. Nou ja, het is ook winterstop, maar desondanks sidder ik van angst voor de zondagavonden in het nieuwe jaar: eerst een half uur de uitslagen uit de Holland Casino Korfbaldivisie, vervolgens vijftien minuten de laatste verrichtingen in de Kruidvat Cricket Top en ten slotte nog een uur lang Curling uit de Croma Competitie.
Goed, volgend jaar wordt alles minder, desondanks wens ik de Gé-lezer alvast een bijzonder prettig 2005. Dat we maar allemaal aan het korfbal verslaafd raken.
Ik weet niet meer wat links of rechts is. En dat is lastig. Wat is namelijk het geval. Ik had op raadselachtige wijze mijn lenzendoosje verkeerd om voor me. Nu zou je denken, die draai je dat toch gewoon om. Nee, zo simpel is het niet. De vraag is of het doosje op het moment dat de lenzen erin gingen ook al verkeerd om stonden. Het verschil tussen beide lenzen is verder minimaal. Aan de sterkte merk ik het nauwelijks. Ik ben nu variant twee aan het proberen, en die lijkt beter te kijken. Maar of het ook werkelijk zo is? Voorlopig weet ik nog steeds niet zeker wat links of rechts is.
Als iedereen nu even snel geld stort op Giro 555 kunnen we misschien nog voorkomen dat er een single uitkomt van Do,Tim van Di-Rect, Trijntje Oosterhuis,Jan Smit en Ali B. met als doel om de slachtoffers van de ramp financieel te ondersteunen.
VA – Bring Your Own Poison (The Rhythm Factory Sessions)
The Libertines zal hoog prijken in de jaarlijstjes over 2004. Terecht, ze leverden immers een prachtplaat af. Wat doe je dus als je iets uitbrengt waar ze op meedoen? Je zet het met een opvallende sticker op de buitenkant. Verder (lees verder)
Ik voel me een wereldreiziger als ik via mijn Firewall traceer welke pc’s mij bezoeken. Zo kwam ik vandaag in Beijing (Peking), Los Angeles en New York. Andere reizen gaan naar Rome en Milaan. Lang leve het internet!
Do you know flow ziet het goed. Hier een link naar een plek om nog iets te doen.
