gé weblog

Uitgaan op vrijdag in Arnhem kan prima. Er zijn genoeg zalen. Toch zag ik niets aan muziek wat mij beviel. Het werd dus tijd om eens buiten de stadsgrenzen te gaan. Zo toog ik naar Merleyn in Nijmegen om naar het initiatief Utrecht speelt uit te gaan kijken. Op het menu stonden Ballerina Liberation Front (BLF) en Perneau.

Het eerst wat ik echter kwijt moet zijn de begintijden. Waarom moet dat altijd zo laat? Als er staan 22.00 uur beginnen dan is 22.45 uur echt te laat. Vooral als je met het openbaar vervoer komt. Ik vreesde al zoiets en had de auto gepakt. Toch is dit niet slim. Dit kost bezoekers die niet massaal op dit gebeuren afkwamen.

Wat ook niet slim is. Dat is Perneau boeken. Wat een saai bandje. Ze deden hun best, maar hun beatlesque Smits -achtige nummers gaan maar door. Het geluid in de zaal was echter wel slecht. Missschien heb ik dus een verkeerd beeld door de geluidsmuur van gitaren die er neergezet werd.

Wat wel leuk was dat is BLF. De ideeen zijn goed. De uitwerking mag er zijn. Alleen het gevoel dat ik juichend vooraan moet staan ontbreekt nog. Een gitaarband met liedjes die even tijd nodig hebben om te bezinken is misschien wel de beste omschrijving. Kortom ik zal ze zeker nog eens gaan bekijken.

Even raden wie deze held is.

(via)

Dit is te lezen op onze Nedstat -teller. Ik zal dit even vertalen. Je zoekt plaatjes van opmerkelijke en lekkere jongens c.q. hunks. Uiteraard komt je dan bij Balkenende uit. Krijg je daar even goede zin van. Alleen wat je dan met e-n moet?

Vrouwen en auto’s. Filmpje.

(via)

Gisteravond was ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens in het Arnhemse Filmhuis. De Duitse film The Edukators werd vertoond. Het gaat over het hebben van idealen in onze huidige maatschappij en het goede en het slechte van de mens. De maker Hans Weingartner weet mij goed mee te krijgen in het verhaal en mij partij te laten kiezen, ergens in te laten geloven en hier gebruik van maken om de film wendingen te geven. Een van de hoofdrolspelers Daniel Bruhl zou je kunnen kennen uit de film Goodbye Lenin. Nu speelt hij weer een prachtige rol in een indrukwekkende film waar ik wel even voor nodig had om dit een plaats te geven. Dat zijn de betere films. Aanrader dus.

Voor iedereen die citaten zoekt met een beetje inhoud: Literary Quotes

Battle of the drummers.

Ik ben een stapel videobanden aan het wegwerken met allerlei films die ik van tv op heb genomen. De afgelopen dagen heb ik er vijf weggewerkt. Een film zette ik na een half uur al uit wegens niet leuk. Dat schiet op. Twee films bleek ik al te kennen. Ik ben dus niet goed in titels. Dat schiet dus nog meer op. Blijven er nog twee films over. Eentje was een film vol geweld genaamd: De tranen van de zwarte tijger. Ik moest er door de bijzondere manier van filmen wel om lachen. Ik betwijfel echter of dat de bedoeling was geweest. Er was nog een Canadese film: Lost and delirious. Die maakte indruk Een film die echte liefde toont. De liefde tussen twee meisjes: Paulie en Victoria. Iets wat lijkt te beginnen als een flauwe standaard film wordt echter naar een climax gebracht. De film had ik opgenomen van Canvas. Mocht deze dus in Nederland uitgezonden worden dan raad ik je aan om te gaan kijken. Ik zal echter de titel wel weer vergeten en zal je dus niet t.z.t. kunnen tippen.

Joh! Joh! Doe de psycho rap!

Ik heb alweer een boek uit. Jawel! Nu moet je hier niet zijn voor de laatste boekrecensies, maar wel voor boeken die ik de moeite waard vind. Ik las Spelen tegen de Moldaviers van Tony Hawks. Je zou hem kunnen kennen van het boek Met een koelkast door Ierland. In beide boeken gaat Tony een weddenschap aan. In dit geval wedt hij dat hij met tennis kan winnen van het gehele nationale voetbalteam van Moldavie. Tony gaat op zoek naar de spelers en maakt de nodige avonturen mee. Ook hier tovert hij bij mij een glimlach op mijn mond. Daar houd ik dus van. Het boek is alweer van 2000. Zijn laatste boek Eendagswonders heb ik net besteld. Een recensie zal wel eind dit jaar ergens volgen. Of misschien wel eind volgend jaar. Wie zal het zeggen.