Voor iedereen die ook wel eens gedoe heeft met het ‘openzetten’ van je poorten bij het gebruik van Bittorrent heb ik een kleine handleiding geschreven over hoe dat moet. Ik werd een beetje gek van alle verschillende pagina’s die er over het onderwerp te vinden zijn, dus vandaar. Je moet toch wat op zondagmiddag.
Twee geweldige bands die ik het laatste jaar zag waren Sixteen Horsepower en The Delgados. Laten ze de week nou beide naar buiten brengen dat ze ermee stoppen. Daar word ik nou niet blij van. Snik, snik, snik.
Koekiemonster moet op dieet. De blauwe veelvraat uit Sesamstraat moet in de Amerikaanse versie gaan afvallen. Hij zou een fout voorbeeld zijn voor Amerikaanse kinderen, die steeds dikker worden, en gaat daarom in de nieuwe serie ook groente en fruit eten. Ook komen er pratende aubergines en wortels in het programma (waren die er niet al?). Goed, nu koekiemonster, straks moeten ook nog Bert en Ernie aparte sketches krijgen omdat ze jongeren maar op foute ideeën zouden brengen. Ik bedoel, ze slapen in het zelfde bed, rijden op dezelfde fiets, dat moeten toch stiekem gewoon homo’s zijn? En tsja, in conservatief Amerika is alles mogelijk…
Nog meer plezier voor de regenachtige donderdagmiddag: de Rasterbator, een programma waar je elk GIF of JPG plaatje kan omzetten in een gerasteriseerd versie, alsof je een krantenfoto van heel dichtbij bekijkt. Je kan ‘m online omzetten of de stand-alone applicatie downloaden.
Ik weet het, het is heel fout om weer iets over te nemen van MetaFilter, maar deze kon ik niet laten liggen: THIS IS FUN TO MAKE A BLOG ON THE COMPUTER WEBSITE een soort van surreel absurdistisch ‘weblog’ (als je het dat al kan noemen) met een collectie van totaal belachelijke berichten over walrussen met pruiken, whirlpools in de jungle en pizza-etende beren. Waarschijnlijk bedoeld als een parodie op mensen die net een computer hebben en dan een weblog beginnen, maar ook zonder dat te weten is het een welkome afwisseling op deze regenachtige dag waarop de treinen niet rijden.
De nieuwe paus is bekend. Het wordt uiteraard onze Bono. In een stukje dat hier staat kun je lezen: “The best front man the Catholic Church ever had,” Bono said in a statement. “A great show man, a great communicator of ideas even if you didn’t agree with all of them, a great friend to the world’s poor which is how I got to meet him. Without John Paul II its hard to imagine the Drop the Debt campaign succeeding as it did.” Dat is nog eens solliciteren!
Eigenlijk had hier een stukje over de cd-presentatie van Furtips moeten staan. Het ging anders. Ik moest me namelijk zo nodig branden aan een pan na een “wat” onhandige actie met een andere pannendeksel. Een avond koelen (en geen Furtips) was het gevolg. Inmiddels gaat het wel weer, maar er zit een echte brandblaar trots te wezen. Fruitmanden mag je thuislaten, maar misschien kan er iemand een vrouw sturen die altijd voor mij kookt. Ja, dat zou pas handig zijn.
Grenadier – Hand Offensive
Een handgranaat als maïskolf in een groen, geel en bruin gekleurde tekening. (lees verder)
Crystal Skulls – Blocked Numbers
Op 27 februari verscheen er hier een recensie waarin ik een avondlijke autorit van Arnhem naar Nijmegen beschreef. (lees verder)
Pfaff – Berliner Blick
Een paar weken terug was er een documentaire over het onderwijs op televisie. (lees verder)
Calvin Russell – In Spite Of It All
Buiten de recensiemeuk had ik deze week de blues. (lees verder)
Goed, zo vaak kom ik ook weer niet op de site van de NOS, maar met al dat gedoe rondom de paus wil ik natuurlijk wel het laatste nieuws weten. En wat viel me gelijk op: de site van de NOS heeft een gehele nieuwe lay-out, en wel een bijzonder lelijke: aan de linker -en rechterkant van het scherm vallen namelijk gigantische witte gaten. Blijkbaar heeft de vormgever de intentie gehad om de lay-out er ook goed uit te laten zien op een kleiner scherm, maar dan nog is het slechts 608 pixels breed. En laat ik nu een breedbeeld-laptop hebben: het ziet er werkelijk niet uit (zie ook deze uitvergroting). Wat dachten ze toen ze deze lay-out maakten? Nu maar hopen dat ze het snel weer herstellen naar de oude staat.
Voor de tweede keer in mijn leven was ik in Vredenburg. Dit keer was er een Cross Linx -avond. Rock meets new music was het motto. Een leuk idee om een afwisselend programma te brengen in twee zalen en de foyer. De boekjes lagen klaar en een tijdschema. Het had perfect kunnen zijn, maar er werd al heel snel van afgeweken. Het werd onduidelijk wie wanneer speelde, er vielen ook gaten en het liep uit. Toch genoot ik van het Meridian Arts Ensemble die met koperwerk en drums o.a. nummers van Zappa en Beefheart deden. Leon Giesen alias Mondo Rock met een bijzondere mix van muziek, beeld en verhaal. Niet helemaal mijn ding, maar in ieder geval anders dan anders. Ook was er The Ex. Ik zag ze nooit live, maar met hun noise maakten ze indruk. En er was John Cale die een half uur liedjes speelde op de piano. Ook hem zag ik nog nooit, maar nu eindelijk kon ik hem een schouderklopje geven. Bij wijze van spreken dan. En dan was er een grote Supergroup die speciaal was samengesteld onder leiding van (jawel!) John Cale met in de geledingen Holger Czukay. Dat ze konden spelen was duidelijk. Al deden de momenten van massale herrie aan sympho denken, en als ik ergens niet blij van wordt…… Toch leuk dat zoiets mogelijk is gemaakt. Helaas moest ik een trein halen. Heb het dan ook niet af kunnen kijken en ook Coparck moeten laten wat het was. Zaterdag 2 april is het spektakel nog te zien in het Muziekcentrum in Enschede.
