gé weblog

{{customfive}}Ergens in je achterhoofd weet je het natuurlijk al lang, maar nu is het ook echt bewezen: Gorilla’s maken meer winst met de beurs dan beurshandelaren.

Waar het in het kort op neerkwam is dat een gorilla zelf zijn aandelen koos(dmv van bananen met de fondslabels) , die het afgelopen jaar het 15% beter deden dan de AEX-index. Kort voor de beurskrach verkocht de aap de aandelen Numico, Geotronics en Aegon, die snel daarna in waarde kelderden.

Op zich is dit een logisch verhaal: mensen zijn vaak veel te emotioneel in het verkopen en kopen van aandelen, en hun eigen gevoelens over aandelen (“ik weet het, dit aandeel heeft slecht gepresteerd, maar ik voel dat het gaat stijgen”) zijn vaak misleidend. Mensen die werken met computerprogramma’s die niet op gevoelens, maar op harde feiten rekenen, zijn vaak een stuk sneller rijk dan hun collega’s die het doen met hun ‘gevoel’. En nu zijn er niet eens meer dure computers nodig voor die klus: geef een groep gorilla’s wat bananen, en klaar is kees! Wellicht kan het ook met andere (zoog)dieren, zodat we met een toekomstige MKZ-crisis niet meer de dieren hoeven af te slachten, maar ze gewoon kunnen gaan werken voor een beurskantoor. De ideale oplossing voor zowel de slechte economie, als de naderende vergrijzing!

{{customsix}}Als groot duikliefhebber en echte bikkel duik ik ook in de winter. Watertemperaturen van slechts 4 graden kunnen mij niet weerhouden om iedere week onder te gaan in donkere wateren. Zelfs nu in de winter, als de vissen zich verstoppen, zweef ik nog door de dieptes van oude zandafgravingen. Afgelopen keer zag ik een grote snoek (1.5 m), maar ondanks het feit dat we het als duikers normaal gesproken geweldig vinden om vissen te zien, was ik deze keer minder tevreden: het beest lag levensloos op de bodem. Nooit zullen we dit mooie beest meer rond zien zwemmen in de wateren van Tynaarlo.

{{customfive}}Weblogger Tonie stopt met loggen, na 3 jaar.

{{customtwo}}Vanavond, in het kader van ‘film op nieuwsjaarsdag’, naar de prachtige film De Tweeling geweest. Een film naar het boek van Tessa de Loo. De film handelt over twee meisjes (Anna en Lotte), die in hun jeugd van elkaar worden gescheiden en waarvan er een (Anna) in Duitsland bij een armoedige boerenfamilie komt, en de ander (Lotte) bij een rijk Nederlands gezin gaat wonen. De meisjes missen elkaar in het begin vreselijk, schrijven brieven die nooit aankomen, en huilen zichzelf elke avond in slaap. De meisjes ontmoeten elkaar pas weer als ze jong volwassen zijn, maar door de oorlogsdreiging (de film speelt zich af rond 1940) moeten ze al snel weer afscheid nemen. Het verhaal wordt op dat moment gecompliceerder: Lotte heeft een joodse vriend, Anna een Oostenrijkse SS-soldaat, en beide mannen komen tragisch om het leven. Lotte kan het haar zus niet vergeven dat zij met een SS-soldaat getrouwd is geweest, en wil ook niet met haar praten omdat ze uit Duitsland komt. Jarenlang probeert Anna in contact te komen met haar zus, tervergeefs. En slechts helemaal aan het eind van de film krijgen ze eindelijk weer contact met elkaar.

De cast is geweldig: vooral de actrices die de rollen van de ‘jong volwassen’ tweeling spelen (Thekla Reuten en Nadja Uhl) zijn perfect in hun rollen als resp. de verbitterde Lotte en Anna, die zo graag weer contact met haar zus wil. Ook de rollen van de ‘oudere’ tweeling worden prachtig vormgegeven door Ellen Vogel en Gundrun Okras. De film is vrij traag, maar wordt door het prachtige acteerwerk, goed aansluitende muziek en het gedegen script absoluut geen taaie zit. De hele film zit vol met onrecht en tragische momenten, maar wordt nergens sentimenteel. Ik zou dan ook zeggen: gaat het zien, ook als u het boek niet gelezen hebt.