Kameraden!
De echte rooie rakker herkent de volgende tekst: “Makkers! Ten laatste male, tot de strijd ons geschaard, en de Internationale, zal morgen heersen op Aard’,” In de voormalige Sovjet–Unie zal de tekst van de Internationale vaak geklonken hebben. De idealen van het communisme van Marx waren mooi. Toch heeft (lees verder)
Dear fucking Oasis,
Fuck Noel Gallagher! Fuck Liam Gallagher! Ja, jullie! Fuck Oasis! Staan jullie van te kijken hè, dat ik dat durf. Definitely Maybe op DVD – nogmaals – uitbrengen in 2004, da’s alles wat er nog gebeurt. Fuck man! De nieuwe Oasis-plaat zou dit jaar verschijnen, maar noppes nada niets. Fuck you! (lees verder)
De pasta hoort bij de fiets(er), maar de fiets is er nu ook in pasta.
Ik ben uitgelachen bij een concert. Het was nog wel een concert in het oh zo leuke Kultuurhuis Bosch in Arnhem. Op het podium stond Spacebar, experimentele herrie met behulp van gitaar en drum. Ik probeerde het te begrijpen, keek moeilijk en werd om deze reden uitgelachen door een goede bekende. Ik laat me uiteraard niet uit het veld slaan, heel langzaam viel het kwartje, maar het was al te laat. Het concert was voorbij. Ilse Lau (D) bracht met haar noisy postrock wat meer structuur in het geheel. Ik had het echter wel gehad, mij uitlachen. Duh!
Winnetou en Old Shatterhand
De tv –kijker wordt tegenwoordig verwend door alle die tv–kanalen waaruit gekozen kan worden. Ik had als kind de keuze uit twee Nederlandse en drie Duitse zenders. Duitsland bracht Maja de Bij en Heidi, maar (lees verder)
Nog een foto uit het Gelredome vanmiddag. Rechts in rode jurk: Karin Bloemen. Wit: danseresjes. Groen: militairen die hun eigen show opvoeren.
Ik heb iets tegen militairisme. Eigenlijk begin ik al te rillen als ik iemand in uniform zie. Gisteren keek ik wel naar een gedeeltelijke militaire show. Hier kon ik nog wel overheen komen, herdenken is toch wel een goede zaak. En Hitler was vast niet zomaar uit ons land vertrokken.
Vanmiddag was er een herdenkingsbijeenkomst in het Gelredome te Arnhem. Het motto was: Bridge to the future. De kinderen in de bovenbouw van de basisscholen hadden een lied aangeleerd dat hoop uit moest stralen. Vol zin gingen de kinderen en leerkrachten dus op stap. Het was me een dolle boel, net een schoolreisje. Bij aankomst moest er een stukje gelopen worden, maar dat mocht ook de pret niet drukken. We namen plaats op de tribune met op het veld de stoelen voor de veteranen.
Iedereen had er nog zin in, maar toen ging het mis. Nu heb ik doorgaans voor iedereen respect die iets organiseert, maar deze middag was te verschrikkelijk voor woorden. Na anderhalf uur wachten – hou de kids maar in toom – gebeurde er eindelijk iets. Er verscheen een doedelzakkenkorps. het was slecht te horen, maar er was tenminste iets te zien. Hierna was het weer een tijd stil. Uiteindelijk volgde er een militaire show met tanks, harde knallen, afdalende en schietende miltairen. Ja, schietende militairen met dan nog net nepvuur. Waar deed me dit aan denken? Brrrrrrrrrrrr………… Ze voerden een show op die gericht was – letterlijk – op de veteranen, het was echt walgelijk. Hierna volgde een mix van Karin Bloemen die alles aan elkaar moest lullen vanaf een stukje papier, saaie taptoe orkesten, danseressen, te lange videoverhalen van studenten, gedichten die niet te verstaan waren en dus Karin Bloemen. Zij zou het eindlied zingen, we moesten ons echter door een aantal andere liederen die zij zo nodig moest zingen slaan. En als klapper op de vuurpijl duurde het programma een uur te lang. Ondergetekende was met zijn klas met kids in het Gelredome van half 2 tot iets van kwart voor 6. We kregen wel lekkere fristi! Zo eindig ik dit verhaaltje toch nog positief.
Market Garden (2)
Arnhem en omstreken herdenkt Market Garden.
Fietsen in Arnhem (3)