gé weblog

Oude cassetebandjes zijn cool. En iemand in Rusland is nu zo cool geweest om zijn hele collectie op het web te zetten.

Na de Broadcast flag (zie twee dagen geleden) heeft de Amerikaanse regering nu weer een nieuwe wet aangenomen die de vrijheid van de burger inperkt. Het gaat hier over een regel voor de sexindustrie. De wet stelt dat voor elke afbeelding op een pornosite aangetoond moet zijn dat de personen op de foto ouder zijn dan 18. Op zich geen vreemd idee, je wil tenslotte niet dat pornosites vol staan met kinderporno, maar de manier waarop dit gebeurd is bijzonder omslachtig.

Zoals in een goed artikel van de Free Internet Press beschreven staat betekent dit in de praktijk dat van elke afbeelding een dossier moet worden aangelegd, wat vaak meerdere pagina’s beslaat, waarin van alle mensen op de afbeelding de volledige naam, verblijfplaats en leeftijd moet staan. Handig, dat moet de webmaster van de site nu allemaal gaan bijhouden, en aangezien de gemiddelde site er nogal wat heeft betekent dit in essentie een onmogelijke taak. Het probleem is ook nog dat elke afbeelding waarvan niet zo’n dossier bestaat (of waarvan de afgebeelde mensen hun adres en naam niet willen opgeven – niet een bepaald ondenkbaar scenario) illegaal zijn en de eigenaar van de pornosite voor elke illegale afbeelding 25.000 dollar moet betalen of vijf jaar moet brommen.

Bovendien heeft de wet ook gevolgen voor andere sites dan pornosites. Gay.com, een van de grootste Amerikaanse sites voor homoseksuelen, heeft tot nader order de foto’s die mensen bij hun profiel hebben staan verboden omdat ze ‘wellicht’ onder de 18 zouden kunnen zijn.

Jan Marijnissen van de SP is maar een druk mannetje, behalve dat hij fractievoorzitter is schrijf hij ook nog boeken geeft hij toespraken en schrijft hij columns. Sinds kort heeft hij ook nog een weblog, en wat ik zo opvallend vindt: in tegenstelling tot collega’s die een keer per week een stukje schrijven schrijft hij bijna dagelijks. En niet één berichtje, maar wel vijf tot zes stukken per dag. Van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat schrijft Jan zijn weblog vol. Zou ‘t m wel echt zelf zijn? Of heeft hij een ghostwriter in dienst die al die schrijfsels produceert?

Het is een zwarte dag voor de tegenstanders van softwarepatenten. De Europese Comissie is namelijk voor aanname van softwarepatenten. Een groot aantal bezwaren (PDF) zijn afgewezen door de leden van de comissie. Dat is erg jammer, want softwarepatenten zijn een bedreiging voor innovatie en het voortbestaan van kleine bedrijven en de open-source gemeenschap.

Richard Stallman, de oprichter van het GNU operating system schreef een duidelijk artikel in de Guardian waarin hij uiteenzet waarom softwarepatenten slecht zijn. Hij plaatst patenten in de context van de literatuur: als ze daar zouden bestaan zouden vele grote literaire werken nooit geschreven kunnen zijn omdat concepten als ‘iemand zit in de gevangenis en verandert daardoor zijn naam’ (het plot van Les Misérables) gepatenteerd zouden zijn.

De victorie van de voorstanders van softwarepatenten is niet alleen. In de Verenigde Staten probeert Hollywood de Broadcast Flag aan te nemen, die ervoor zou zorgen dat je geen programma’s meer kan opnemen van de televisie zonder toestemming, waardoor een apparaat als een DVD-recorder in principe onbruikbaar wordt. En Canada heeft nu ook een Digital Millennium Copyright Act.

We kunnen er ook iets aan doen: Europarlementariërs schrijven, lid worden van de Foundation for a Free Information Infrastructure of een petitie tekenen (op het moment van schrijven al 419965 handtekeningen).

Zou iemand al eens op het idee zijn gekomen om bij de Wikipedia de ‘User’-pagina op dezelfde manier vorm te geven als het gemiddelde encyclopedie-artikel? Vast wel, maar ik heb er nog geen enkele gezien. Dus heb ik het zelf maar gedaan.

De hoofdstad van Nebraska, Lincoln heeft een anti-drugs beleid. Sheriff Terry Wagner wil dat de jongeren van de drugs afblijven, niet te veel drinken en respect hebben voor hun moeder.

Dat is allemaal verder geen probleem, maar zijn methoden zijn op z’n minst bedenkelijk te noemen. Belangrijk voor hem is namelijk dat kinderen op een zo vroeg mogelijk tijdstip doorhebben dat drugs slecht zijn. Als je kinderen van zes verteld dat drugs slecht zal dat weinig belletjes doen rinkelen (Drugs? Is dat zoiets als Pokémon?), dus bedacht de Sheriff iets beters: kleurplaten.

Ondermeer een konijntje (ik hou van worteltjes maar spring weg van drugs!), een kuikentje (‘ik ben een baby boerderijdier! Denk na en rook niet!) en een hond (zie boven) moeten de jeugd uit Lincoln op andere gedachten brengen.

Het is natuurlijk maar een kwestie van tijd voordat Wagner met nieuwe ideeën komt. Wellicht posters op de kinderboerderij van koeien die geslachtsziekten hebben? ‘Ik ben een koe met een druiper! Gebruik een condoom!’ ?

Ik ben benieuwd.

Fokke & Sukke zijn vandaag weer lekker actueel.

Je kunt jezelf nu ook in de toekomst een mailtje sturen. Het is natuurlijk enigzins onzeker of het ook aankomt (tegen die tijd hebben we waarschijnlijk allemaal een telepathische insteekkaart in onze hersenpan), maar het is wel aardig. Bovendien omdat je ook kan lezen wat andere mensen naar zichzelf schrijven, zoals deze vrouw die dit mailtje van zichzelf over een jaar krijgt:

I hope you’re not some dried up career woman with a designer life and designer friends and fuck all else. (…) You can be happy without the leather sofas.

Hoe u uw FireFox mischien wel twee keer zo snel maakt. Ik heb het geprobeerd, en ik moet zeggen: het werkt!

Ze kijkt me aan. Zo wijs en grijs als ze is. Ze zit voor het raam. Ik parkeer mijn auto tenslotte voor haar huis. Ze volgt me met met haar blik. Ze volgt elke stap die ik zet. Tot ik in mijn eigen woning verdwijn. De volgende ochtend zit ze er weer. Het is alsof ze niet weggeweest is. Weer een dag wijzer en grijzer volgt ze me opnieuw. Tot ik wegrijd in mijn auto, dan heeft ze rust. Ik zie nog net hoe ze met haar pootjes zichzelf gaat wassen. De grijsaard.